کودک خجالتی در موقعیتهای ناآشنا یا در تعامل با دیگران عصبی میشود و نمیتواند به درستی با افراد دیگر ارتباط برقرار کند. اگر احساس کند مورد توجه قرار گرفته، مضطرب میشود. موقعیتهایی مثل ملاقات با افراد جدید یا صحبت کردن در برابر جمع او را تحت فشار قرار می دهد. بچه خجالتی ترجیح میدهد موقعیتها را از دور ببیند و در آن مشارکت نکند.
بیشتر بچهها در دورههایی از زندگیشان خجالتی هستند اما بعضی دیگر تحت تاثیر منفی خجالتی بودنشان قرار میگیرند. بعضی کودکان خجالتی با رسیدن به سن بلوغ خجالتشان را کنار میگذارند اما بیشتر این بچهها تبدیل به بزرگسالان خجالتی میشوند. در مواردی که میزان خجالتی بودن کمتر است، والدین میتوانند به کودک کمک کنند اما اگر خجالت کودک زندگی روزمرهاش را تحت تاثیر قرار داده یا کودک مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال اضطراب جدایی و اختلال اضطراب فراگیر است لازم است از روانشناس کودک کمک بگیرند.
مطالب مرتبط:
17 نشانه اضطراب در کودکان + 7 راهکار درمانی
چرا بچه ها دچار اضطراب اجتماعی می شوند؟ + درمان
ده توصیه برای کاهش اضطراب جدایی در کودکان ( نوزادی تا پیش دبستانی)
خجالتی بودن بیش از حد، زندگی کودک را از چند لحاظ تحت تاثیر قرار میدهد. از جمله:
1. اجازه نمیدهد کودک مهارتهای اجتماعی را تمرین کند و آنها را در خود پرورش دهد.
2. باعث میشود کودک دوستان کمتری داشته باشد.
3. باعث اجتناب کودک از فعالیتهای مفرح که نیاز به برقراری ارتباط با دیگران دارد، میشود. فعالیتهایی مثل ورزش، موسیقی، رقص و نمایش.
4. حس تنهایی، انزوا و بیاهمیت بودن به کودک دست میدهد و اعتماد به نفس او پایین میآید.
5. کودک نمیتواند توانمندیهای بالقوهاش را شکوفا کند چون از قضاوت شدن توسط دیگران میترسد.
6. کودکان خجالتی معمولا سطح اضطراب بالایی دارند.
7. کودک نشانههای جسمانی شرمآوری مثل قرمز شدن پوست صورت و لرزیدن صدا را تجربه میکند.
خجالتی بودن کودک همیشه هم ویژگی بد و نامطلوبی نیست؛ این ویژگی به همراه خود صفات دیگری را هم میآورد که مثبت و مطلوب هستند. مانند:
1. عملکرد خوب در مدرسه
2. اجتناب از رفتارهای دردسرزا
3. گوش دادن فعال به دیگران
4. راحت بودن مراقبت از آنها
معمولا چند عامل در کنار هم باعث رفتارهای خجالتی کودک میشوند بر این اساس برخی از دلایل احتمالی خجالتی بودن شامل موارد زیر است:
ژنتیک: بعضی جنبههای شخصیت ناشی از عوامل ژنیتیکی و اکتسابی هستند.
شخصیت: احتمال زیادی وجود دارد که بچههای احساساتی و حساس، خجالتی هم باشند.
رفتار آموخته شده: بچهها رفتارهای افرادی که الگوی آنها هستند را یاد میگیرند و تقلید میکنند. والدینی که خودشان خجالتی هستند، این رفتارها را به فرزندانشان "آموزش" میدهند.
روابط خانوادگی: بچههایی که احساس دلبستگی ایمن با والدینشان ندارند، یا مراقبانی با رفتارهای متضاد دارند، دچار اضطراب شده و ممکن است رفتارهای خجالتی از خود بروز دهند. والدین بیشحمایتگر هم حس ناامنی و ترس در موقعیتهای جدید را به کودک القا میکنند که باعث خجالتی بودن کودک میشود.
مطلب مرتبط: چگونه در کودکان حس تعلق به خانواده ایجاد کنیم؟
فقدان تعامل اجتماعی: کودکانی که در سالهای اولیه زندگی خود با افراد کمی تعامل داشتهاند، وقتی بزرگتر شدند به سختی میتوانند مهارتهای اجتماعی برای تعامل را افراد جدید را یاد بگیرند به همین دلیل خجالتی بودن در آنها تقویت میشود.
مطلب مرتبط: 7 تکنیک برای داشتن کودک اجتماعی
انتقاد شدید: بچههایی که توسط افراد مهم زندگیشان مثل پدر، مادر، خواهر، برادر یا افراد فامیل و دوستان مورد انتقاد شدید یا سوءرفتار قرار میگیرند تمایل به گوشهگیری و رفتارهای خجالتی دارند.
ترس از شکست: بچههایی که مکررا به سمت انجام کارهایی فراتر تواناییشان سوق داده شدهاند و نتوانستهاند آن کار را با موفقیت انجام دهند، از شکست خوردن میترسند و این ترس را در قالب خجالت نشان میدهند.
مطلب مرتبط: چرا لازم است کودکان ناامیدی را تجربه کنند؟
اگر کودکی در یک موقعیت اجتماعی رفتار خجالتآمیزی از خود بروز دهد، خودش را به خاطر این رفتار نکوهش میکند. چنین طرز برخوردی با "خود"، باعث قضاوت منفی کودک در مورد خودش میشود و احتمال بیشتری وجود دارد که کودک در آینده هم همین رفتار را انجام دهد. به مرور زمان، اعتمادبهنفس و عزت نفس کودک پایین میآید و اعتماد به نفس پایین باعث خجالت بیشتر میشود.
مطلب مرتبط: چطور عزت نفس فرزندم را افزایش دهم؟ + 8 راهکار و 7 بازی
درمان کمرویی کودکان فقط با شناسایی و درمان علت به وجودآورنده آن محقق می شود. اساس درمان خجالتی بودن کودکان عبارت است از:
اجتناب از اشتباهات تربیتی،
اصلاح پیوند عاطفی ناامن با والدین،
و آموزش مهارتهای اجتماعی و حل مسآله و برخورد با مشکلات.
علاوه بر درمان اختلال به وجودآورنده آن، با به کار بستن یک سری اصول می توان در اکثر موارد بچه خجالتی را اصلاح کرد. در واقع پدر و مادرها بیش از چیزی که فکر میکنند در زندگی فرزندشان تاثیرگذارند. عمل کردن به توصیههای زیر می تواند تا حد زیادی خجالتی بودن بچه شما را کاهش دهد.
مراقب باشید که به فرزندتان برچسب "خجالتی" نزنید و اجازه ندهید دیگران هم روی فرزندتان برچسب خجالتی بزنند. بچهها (و حتی بزرگسالان) بر اساس برچسبهایی که دیگران به آنها میزنند رفتار میکنند.
هیچ وقت کودک خجالتی را مورد انتقاد قرار ندهید یا به خاطر خجالتی بودن کودک را مسخره نکنید. حمایتگر و همدل باشید و شرایط او را درک کنید. تهدید کردن کودک برای اینکه خجالتی نباشد بدترین کار است. این کار سبب میشود که کودک نسبت به این موضوع جبهه بگیرد و حتی اضطرابش هم بیشتر شود.
از کودک بخواهید در مورد دلایل خجالت کشیدنش صحبت کند؛ از چه چیزی میترسد؟
با فرزندتان در مورد زمانهایی که خودتان در زندگی خجالت کشیدهاید و نحوه غلبه بر این حس صحبت کنید. از آنجایی که بچهها شما را الگوی خود میدانند، حس بهتری در مورد خودشان پیدا میکنند و سطح اضطرابشان کاهش پیدا میکند.
خودتان فردی اجتماعی باشید تا کودک رفتار اجتماعی همراه با اعتماد به نفس را از شما یاد بگیرد. اگر خود والدین به نوعی خجالتی و در روابط اجتماعی ضعیف هستند نباید توقع داشته باشند که فرزندشان خجالتی نباشد، زیرا که الگوی کودک، والدین هستند.
یکی از راههایی که والدین در راستای کاهش خجالتی بودن کودکان میتوانند انجام دهند، الگوسازی است. به این معنا که خود والدین اگر آشنایی را میبینند بلند سلام کنند و خودشان را در موقعیتهای اجتماعی قرار دهند و رفتارهای خوبی را از خود نشان دهند.
در مورد مزایای خجالتی نبودن با فرزندتان حرف بزنید. از زندگی خودتان برایش مثال بزنید.
وقتی در یک محیط ناآشنا به خوبی رفتار و بر خجالتش غلبه میکند، تشویقش کنید. حتی پیشرفتهای جزئی را هم تشویق کنید. مثلا اگر به غریبهای سلام کرد، با کلامتان تشویقش کنید.
سعی کنید با کمک فرزندتان برخی رفتارها را تعیین و انجام آنها را تمرین کنید. توجه کنید که باید از قدمهای کوچک شروع کنید. برای بعضی بچهها سلام کردن هم ممکن است کار سختی باشد.
اگر کودکتان مورد تمسخر همسالان خود قرار گرفت، او را حمایت کنید و نشان دهید که ناراحتی او را درک میکنید و در حد درکش توضیح دهید که چنین کاری نشاندهنده نقطهضعف دیگری است نه او.
اگر در گفتوگویی فرزندتان پاسخ نمیدهد، به جای او جواب ندهید.
رفتار خوب و مثبت او تحسین کنید.
در کارهای ساده از او کمک بگیرید و صرفنظر از اینکه به درستی انجام می دهد یا نه از او قدردانی کنید.
جهت تقویت اعتماد به نفس، کودک را همانگونه که هست بپذیرید و توقع و انتظار بیش از حد او نداشته باشید.
از حمایت بیش از حد و کنترل فرزندتان جداً خودداری کنید. باید متوجه مرز بیتوجهی با کنترلکنندگی باشید.
در کارها و فعالیتهای کودک تا زمانی که به مرز درماندگی و منصرفشدن نزدیک نشده است، دخالت نکنید.
از مقایسه کودک با همسالانش خودداری کنید و تا حدامکان از برانگیخته شدن حس مسابقه در کودک بپرهیزید.
در بازیها هرازگاهی ببازید و نشان دهید که شکست آخرخط نیست.
هرازگاهی به عمد اشتباه کنید و به فرزندتان نشان دهید که شما هم ممکن است دچار اشتباه شوید اما مسئولیت اشتباه خود را میپذیرید.
مراکزی وجود دارد که کلاسهای گروهی برگزار میکنند که به شدت توصیه میشود کودکان خجالتی در این کلاسها حضور پیدا کنند؛ چراکه این حضور سبب میشود کودک از خجالتی بودن در بیاید.
والدین باید مراقب باشند هر زمان خجالتی بودن کودک باعث شد، او نتواند فعالیت های عادی را انجام دهد، به عنوان مثال با هیچ کدام از هم سن و سال های خود بازی نکند و تنها بماند یا اگر مهمانی به خانه میآید، هیچ تمایلی به تعامل با او نداشته باشد، والدین باید مداخله کنند و از یک روانشناس کمک گیرند. یــاسان این امکان را فراهم کرده است تا مشاوره شما با روانشناسان مجرب کودک و نوجوان به صورت آنلاین و در زمان های مناسب برای شما انجام شود. برای رزرو وقت مشاوره آنلاین کلیک کنید.
همچننی می توانید مهارت های فرزندپروری خود را با خواندن کتاب های روانشناسی در زمینه کودک و نـوجوان یا حضور در کـارگاه های مرتبط ارتقا دهید.
شیوه دریافت وقت مشاوره
لطفا برای دریافت وقت مشاوره از روانشناسان مرکز مشاوره یاسان از ساعت 9 تا 19 با دو شماره 02126722420 یا 02126722417 تماس بگیرید يا از طریق واتساپ به شماره 09120499760 پیام دهید. راحت ترين مسير براي فارسی زبانان خارج از کشور ارسال پيام از طریق واتساپ به شماره 09935968010 است.
خجالتی بودن بیش از حد، زندگی کودک را از چند لحاظ تحت تاثیر قرار میدهد. از جمله:
1. اجازه نمیدهد کودک مهارتهای اجتماعی را تمرین کند و آنها را در خود پرورش دهد.
2. باعث میشود کودک دوستان کمتری داشته باشد.
3. باعث اجتناب کودک از فعالیتهای مفرح که نیاز به برقراری ارتباط با دیگران دارد، میشود. فعالیتهایی مثل ورزش، موسیقی، رقص و نمایش.
4. حس تنهایی، انزوا و بیاهمیت بودن به کودک دست میدهد و اعتماد به نفس او پایین میآید.
5. کودک نمیتواند توانمندیهای بالقوهاش را شکوفا کند چون از قضاوت شدن توسط دیگران میترسد.
6. کودکان خجالتی معمولا سطح اضطــــــراب بالایی دارند.
7. کودک نشانههای جسمانی شرمآوری مثل قرمز شدن پوست صورت و لرزیدن صدا را تجربه میکند.
خجالتی بودن کودک همیشه هم ویژگی بد و نامطلوبی نیست؛ این ویژگی به همراه خود صفات دیگری را هم میآورد که مثبت و مطلوب هستند. مانند:
2. اجتناب از رفتارهای دردسرزا
3. گوش دادن فعال به دیگران
4. و البته مراقبت از بچههای خجالتی راحتتر است
معمولا چند عامل در کنار هم باعث رفتارهای خجالتی کودک میشوند بر این اساس برخی از دلایل احتمالی خجالتی بودن شامل موارد زیر است:
ژنتیک: بعضی جنبههای شخصیت ناشی از عوامل ژنیتیکی و اکتسابی هستند.
شخصیت: احتمال زیادی وجود دارد که بچههای احساساتی و حساس، خجالتی هم باشند.
رفتار آموخته شده: بچهها رفتارهای افرادی که الگوی آنها هستند را یاد میگیرند و تقلید میکنند. والدینی که خودشان خجالتی هستند، این رفتارها را به فرزندانشان "آموزش" میدهند.
روابط خانوادگی: بچههایی که احساس دلبستگی ایمن با والدینشان ندارند، یا مراقبانی با رفتارهای متضاد دارند، دچار اضطراب شده و ممکن است رفتارهای خجالتی از خود بروز دهند. والدین بیشحمایتگر هم حس ناامنی و ترس در موقعیتهای جدید را به کودک القا میکنند که باعث خجالتی بودن کودک میشود.
فقدان تعامل اجتماعی: کودکانی که در سالهای اولیه زندگی خود با افراد کمی تعامل داشتهاند، وقتی بزرگتر شدند به سختی میتوانند مهارتهای اجتماعی برای تعامل را افراد جدید را یاد بگیرند به همین دلیل خجالتی بودن در آنها تقویت میشود.
انتقاد شدید: بچههایی که توسط افراد مهم زندگیشان مثل پدر، مادر، خواهر، برادر یا افراد فامیل و دوستان مورد انتقاد شدید یا سوءرفتار قرار میگیرند تمایل به گوشهگیری و رفتارهای خجالتی دارند.
ترس از شکست: بچههایی که مکررا به سمت انجام کارهایی فراتر تواناییشان سوق داده شدهاند و نتوانستهاند آن کار را با موفقیت انجام دهند، از شکست خوردن میترسند و این ترس را در قالب خجالت نشان میدهند.
مراقب باشید که به فرزندتان برچسب "خجالتی" نزنید و اجازه ندهید دیگران هم روی فرزندتان برچسب خجالتی بزنند. بچهها (و حتی بزرگسالان) بر اساس برچسبهایی که دیگران به آنها میزنند رفتار میکنند.
هیچ وقت کودک خجالتی را مورد انتقاد قرار ندهید یا به خاطر خجالتی بودن کودک را مسخره نکنید. حمایتگر و همدل باشید و شرایط او را درک کنید. تهدید کردن کودک برای اینکه خجالتی نباشد بدترین کار است. این کار سبب میشود که کودک نسبت به این موضوع جبهه بگیرد و حتی اضطرابش هم بیشتر شود.
از کودک بخواهید در مورد دلایل خجالت کشیدنش صحبت کند؛ از چه چیزی میترسد؟
با فرزندتان در مورد زمانهایی که خودتان در زندگی خجالت کشیدهاید و نحوه غلبه بر این حس صحبت کنید. از آنجایی که بچهها شما را الگوی خود میدانند، حس بهتری در مورد خودشان پیدا میکنند و سطح اضطرابشان کاهش پیدا میکند.
خودتان فردی اجتماعی باشید تا کودک رفتار اجتماعی همراه با اعتماد به نفس را از شما یاد بگیرد. اگر خود والدین به نوعی خجالتی و در روابط اجتماعی ضعیف هستند نباید توقع داشته باشند که فرزندشان خجالتی نباشد، زیرا که الگوی کودک، والدین هستند.
سایر موارد را در سایت مرکز مشاوره یاسان بخوانید.
نظرات کاربران
سلام و وقت بخیر دختر ۱۳ ساله ی من متاسفانه خجالتی هست و خیلی اجتماعی نیست مخصوصا در مواجه با همسن های خودش خیلی خودش و توانایی هاش رو دست کم میگیره بعنوان مثال در شرایط فعلی تو کلاس آنلاین تا بتونه وویس نمیفرسته و دچار اضطراب میشه و موقع درس جواب دادن تمرکزش رو از دست میده البته دخترم از دبستان اختلال یادگیری و کمبود توجه داشت ولی الان خیلی بهتر شده اما متاسفانه خودکم بینی از همون موقع شروع شد میشه لطفا راهنمایی کنید که چیکارکنم و اینکه رواندرمانگری هستن که بصورت متنی من بتونم باهاشون مشاوره کنم؟ با تشکر
پاسخ به نظر کاربر
مرکز مشاوره یاسان
سلام دوست عزیز. فرزند شما حتما باید از یک مشاور و روانشناس نوجوان کمک بگیرد. ضمن اینکه در مورد دختر شما مشاوره حتما باید به صورت حضوری یا آنلاین انجام شود نه به صورت متنی. دریافت نوبت مشاور
پاسخ به نظر کاربر
لیلی شهبازی
دختر من یک سالش وقتی تو جمع قرار میگیره یا کسی میاد از من جدا نمیشه چی کار کنم ؟ البته حالشم خیلی بد میشه
پاسخ به نظر کاربر
محمد محمدی
سلام من یه پسر دارم که ۲ ماهه وارد ۴ سالگی شده ، در ارتباط با افراد غریبه خیلی منزوی و خجالتی عمل میکنه،یا وقتی غریبه ای میبینه دچار ترس میشه و تنهایی حتی خونه نزدیکان هم نمیمونه ،اگه کنارش باشیم من یا مادرش احساس خوبی داره و میتونه تا حدودی خلاقیت نشون بده و بازی کنه با شدت به ما وابسته هست و نمیتونه در نبود ما آروم بگیره .دوست دارم مستقل بشه و خجالت نکشه و با دیگران ارتباط بگیره ،مهد بردمش نزدیک ۲۰ روز اما چون مربی باهاش نتونست ارتباط خوبی بگیره همش تا اسم مهد میومد تمام وجودش رو ترس فرا می گرفت و همچنان همین طور میترسه از مهد و همچنین از مربیش .نمیدونم چیکار کنم لطفا راهنماییم کنید ،خیلی ممنون از سایت خیلی خوب و مفیدتون.
پاسخ به نظر کاربر
مرکز مشاوره یاسان
سلام دوست عزیز! در صورت امکان، مهد یا مربی فرزندتان را عوض کنید و به کودکتان فرصت بدهید تا با محیط یا مربی جدید ارتباط برقرار کند. اصرار نداشته باشید این اتفاق سریع بیافتد. صبور باشید و تا جایی که لازم است پسرتان را همراهی کنید. در این فرایند کمک و همراهی یک روانشناس کودک نیز می تواند تسهیل کننده باشد.
پاسخ به نظر کاربر
رهاسرلک
دخترم۶سالشه کلاس اول خجالتیه جدیداگریه میکنه که نمیرم مدرسه ازجواب دادن توکلاس بدش میادچیکارکنم
پاسخ به نظر کاربر
مرکز مشاوره یاسان
دوست عزیز خانم عارفه شاه علی، بازی درمانگر دپارتمان کودک مرکز مشاوره یاسن به سوال شما بهطور صوتی پاسخ دادهاند. لطفا برای شنیدن آن به بخش " پرسش و پاسخ " مراجعه کنید.
پاسخ به نظر کاربر
ماهان
سلام ما یک پسر 6 ساله داریم که ارتباط با همسالان ندارد و ارتباط کلامی برقرار نمی کند و خجالتی هم است چه راه حلی دارید؟
پاسخ به نظر کاربر
Hadi
سلام خجولی وکمرویی و بی اعتماد به نفسی و استرس و اضطراب و ترس اگه بصورت ذاتی يا همون ارثی باشه میشه بطور کامل رفعش کرد اون بخش ذاتی رو
پاسخ به نظر کاربر
مرکز مشاوره یاسان
وقت بخیر، بله تا حدود زیادی میشه برطرف کرد و میشه به بچه ها یاد داد که چطور با وجود شخصیت منحصربفرد خودشون بتونن با دیگران ارتباط برقرار کنند و موفقیت های اجتماعی داشته باشند.
پاسخ به نظر کاربر
Hadi
سلام خجولی وکمرویی و بی اعتماد به نفسی و استرس و اضطراب و ترس اگه بصورت ذاتی يا همون ارثی باشه میشه بطور کامل رفعش کرد اون بخش ذاتی رو،
پاسخ به نظر کاربر
مرکز مشاوره یاسان
وقت بخیر. با آموزش والدین و کودک تا حدود زیادی قابل مدیریت کردن هست
پاسخ به نظر کاربر
زهره فروردین
سلام دختر ۱۴ ساله ای دارم که هراس اجتماعی داره. و از کودکی خجالتی بوده استرس بسیار بالایی داره و در روابط اجتماعی بسیار کم حرف و معذب هست عملا دوستی نداره و از اینکه در جمع دوستان بقیه بهش توجه نمی کنند خیلی غصه می خوره اعتماد به نفسش هم خیلی کم هست با اینکه توانایی هاش خیلی زیاده پدرش هم همینطور بوده و کلا سابقه ی افسردگی در خانواده ی پدری وجود داره . آیا در مرکز شما درمانگری در این رابطه تخصص داره که ما بتونیم ازشون کمک بگیریم و آیا این مشکل قابل حل هست؟
پاسخ به نظر کاربر
مرکز مشاوره یاسان
وقت بخیر. بله، همکاران ما در تراپی نوجوانان تخصص و تجربه بالایی دارند که حتما می تونند بهتون کمک کنند. با شماره 09120499760 تماس بگیرید، همکاران ما راهنمایی تون می کنند
پاسخ به نظر کاربر
فاطمه حدادی
دختر شش ساله ای دارم که خجالتی هست وقتی بزرگترها ازش سوال میپرسند جواب نمیده به صورت من نگاه میکنه با بچه ها هم حرف نمیزنه و دوری میکنه کنار می ایسته و فقط بازی بچه ها را نگاه میکنه میترسم دوستی توی مدرسه پیدا نکنه و افسرده شه چکار کنم؟؟
پاسخ به نظر کاربر
مرکز مشاوره یاسان
سلام. وقت بخیر. مساله مهم این هست که شما به عنوان مادر، آرامش داشته باشید و دائما بهش نگید که خجالتی هستی؛ برو سلام کن؛ برو با بچه ها بازی کن و... . اگر نگرانی جدی در ابن رابطه دارید، حتما به یک روانشناس کودک مراجعه کنید تا ارزیابی دقیق تری انجام بدن و بتونن شما رو راهنمایی کنن
پاسخ به نظر کاربر