هنگام پرخاشگری نوجوان چه کار کنیم؟

دکتر آسیه اناری، مدیر مرکز مشاوره یاسان و عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان انجمن ازدواج و خانواده کشور درباره اینکه "چگونه با پرخاشگری نوجوانان برخورد کنیم؟"  گفت‌وگویی با خبرگزاری ایسنا داشته است که در ادامه می خوانید:

1. سکوت کنید

والدین هنگام پرخاشگری نوجوانان به دلیل غیر قابل کنترل شدن او (ممکن است حرفی زده شود یا رفتاری داشته باشد که حرمت میان فرزند و والدین شکسته شود) بهتر است سکوت کنند، موقعیت را ترک کرده و به هیچ عنوان عصبانی نشوند یا با او مقابله به مثل نکنند. پس از فروکش کردن عصبانیت و خشم نوجوان، باید والد دیگر ( والدی که نوجوان با او بحث نکرده است) درباره موضوع مورد بحث با نوجوان صحبت کند.

نکته مهم این است که به هیچ عنوان در لحظه پرخاشگری نوجوان، والدین نباید عصبانی شوند و با نوجوان بحث کنند بلکه پس از فروکش کردن خشم باید والد دیگر درباره تبعات رفتار و گفتار نوجوان با او صحبت کند. والدین خواهر، برادر و یا دوست نوجوان نیستند که با او مقابله به مثل کنند بلکه افراد بزرگسالی هستند که باید در جایگاه بالاتری بایستند و به عنوان افرادی بالغ از موقعیت فاصله بگیرند تا نوجوان آرام شود.

2. رابطه دوستانه برقرار کنید

یکی از نکات مهم فرزندپروری در دوران نوجوانی این است که پرخاشگری نوجوان لزوماً ربطی به عدم ارتباط دوستانه با والدین ندارد؛ بلکه پرخاشگری نوجوان در دوران بلوغ طبیعی است. برخی والدین تصور می‌کنند برقراری رابطه صمیمانه با فرزندان به معنای درد دل کردن با آنها است اما درد دل کردن با فرزندان برای رسیدن به صمیمت تصور اشتباهی است. فرزندان تا سن ۲۰ سالگی صلاحیت شنیدن درد درل والدین را ندارند، کمااینکه چنین کاری مصداق کودک آزاری نیز محسوب می شود.

به هیچ عنوان برای ایجاد رابطه صمیمی نباید نوجوان را در جریان تمام موضوعات قرار دهیم بلکه کلید رابطه صمیمانه والدین با نوجوان در همدلی، درک مشکلات او، احترام به استقلال، شخصیت و هویت یابی نوجوان است. ارتباط صمیمانه با نوجوان به این معنا نیست که والدین بچه‌ها را در جریان تمامی موضوعات بگذارند بلکه باید وقت گذرانی مثبت با نوجوان داشته باشند. نباید با نوجوان درد دل کرد و یا از او خواست مشکلات والدین را حل کند.

کلید رابطه صمیمانه در همدلی و گوش کردن فعال به نوجوان و عدم نصیحت، سرزنش و انتقاد از اوست. اگر بتوانیم رابطه مثبتی با نوجوان برقرار کنیم نه تنها پرخاشگری نوجوان کاهش می یابد بلکه او به قوانین خانواده احترام گذاشته و آنها را زیر پا نمی‌گذارد. از سوی دیگر نوجوان می‌داند در صورت زیر پا گذاشتن قوانین نیز تنبیهی برای او در نظر گرفته می‌شود.

3. از یار کمکی استفاده کنید

حضور یک فرد قابل اعتماد بزرگسال برای دوستی با نوجوان بسیار اهمیت دارد؛ در واقع حضور فردی که با نوجوان رابطه خوبی دارد، نوجوان به او اعتماد دارد و در عین حال همانند والدینش برای او قوانینی وضع نمی‌کند بسیار اثرگذار است؛ چراکه می‌تواند بسیاری از مسائل مد نظر والدین را غیر مستقیم به نوجوان منتقل کند؛ می‌توان نام این فرد را "یاور کمکی" گذاشت.

این "یار کمکی" باید حداقل پنج سال از نوجوان بزرگتر باشد و دارای هدف و مسیر زندگی (از نظر شغلی و تحصیلی) مشخصی باشد. بهتر است این فرد ساعاتی را در هفته با نوجوان سپری و غیر مستقیم حرف‌های والدین را به نوجوان منتقل کند. چنین فردی حتی می‌تواند یک مشاور یا روانشناس دلسوز باشد.

4. در کلاس های فرزندپروری شرکت کنید

در انتها اینکه والدین باید در کلاسهای آموزش فرزندپروری شرکت کنند تا شناخت کاملی از بحران های دوران نوجوانی داشته باشند؛ چراکه با نحوه صحیح قانون گذاری و نحوه درست ارتباط با نوجوان می‌توان از بسیاری مشکلات دوران نوجوانی پیشگیری کرد. متاسفانه مهارت فرزند پروری در والدین بسیار ضعیف است درحالی که این آموزشها باید پیش از تولد فرزندان به والدین داده شوند. توصیه می شود والدین با شرکت در کارگاههای فرزندپروری یا از طریق خواندن کتاب های روانشناسی کودک و نـوجوان  مهارتهای فرزندپروری خود را ارتقا دهند.

5. کمک گرفتن از مشاور

و در نهایت اینکه همیشه، توصیه‌های مشاور کودک یا مشاور نوجوان در زمان‌هایی که والدین با فرزند خود دچار مشکل می‌شوند راه گشاست. بر همین اساس یــــاســـان این امکان را فراهم کرده است تا مشاوره شما با روانشناسان مجرب کودک و نوجوان به صورت آنلاین و در زمان های مناسب برای شما انجام شود. برای رزرو وقت مشاوره آنلاین کلیک کنید.

برچسب ها: