چرا کودکان دزدی می کنند؟ + 12 تکنیک برای مقابله با دزدی کودک

دزدیدن به معنای برداشتن وسیله دیگری بدون اجازه گرفتن است. در سنین اولیه کودکی، ماجرا دزدی نیست بلکه کودکان همین که از چیزی خوششان می آید، فکر می کنند می توانند آن را بردارند. برای بچه ‌های خردسال به خانه آوردن چیزهایی که مال خودشان نیست، امری عادی به حساب می آید. مفهوم مالکیت شخصی در کودکان، از سن 4 تا 5 سالگی شکل می گیرد.

چرا کودکان دزدی می کنند؟

علت دزدی می تواند محرومیت عاطفی و روانی، ناکامی‌، بی‌توجهی والدین، عصبانیت و صدمه زدن به دیگران، جلب توجه، ابراز هیجان، احساس نیاز، لجبازی و یا تقلید از دوستان باشد.

دزدی کودک در هر سنی می تواند پیام و علت جداگانه ای داشته باشد. اگر فرزندتان چیزی را دزدیده است، نشان می دهد که نمی توانسته آن را از راه های قابل قبول دیگری به دست بیاورد، یا اگر از شما آن می خواسته، شما موافقت نمی کردید.

اگر این عمل در حال تکرار است، فرزندتان می آموزد که این روش آسان تر از خواستن چیزی و پول دادن برای آن است.

گاهی دزدی کودک تلاشی است برای جبران و بازیافت تجربیات احساسی که حس می کند آنها را گم کرده است. چنین کودکی در تلاش است که به شما بگوید چه احساسی راجع به خودش دارد. کودکان دزدی می کنند تا بتوانند یک خلاء احساسی را پر کنند.

کودکان تقریبا همیشه از طریق رفتار، نیازهایشان را به ما ابراز می کنند. دزدی برخی از بچه ها فریاد کمک خواهی برای رهایی از آزارهای روانی و جسمی در خانه است. آنها با دزدی کردن در حال گفتن این پیام هستند که من به عشق و محبت نیاز دارم.

گاهی هم هدف کودکان از دزدی این است که دریابند آیا چشمی متوجه آنهاست یا نه؟ تجربه وحشتناکی برای کودک است وقتی دزدی می‌کند و کسی متوجه نمی شود؛ چراکه فکر می کند هیچ بزرگسالی مسئول و سرپرست او نیست.

گاهی نیز کودک برای رقابت بین هم‌سالانش دست به دزدی می‌زند. برخی از کودکان دزدی می‌کنند تنها به‌دلیل این که دوستانشان آنها را در گروه خودشان بپذیرند و مورد تائید و توجه آنها باشند.

چگونه با کودکی که دزدی می کند برخورد کنیم؟

1. توجه کردن به کودک راهی است برای منتقل کردن این پیام که رفتارش قسمتی از وجودش است و او هر طور که هست مورد عشق و محبت است.  

2. از او بپرسید که چه وضعیت و موقعیتی منجر به دزدی شده است.

3. مفهوم مالکیت را به کودک آموزش دهید. والدین می‌توانند توضیح دهند هر کسی وسایلی دارد که متعلق به خود اوست و نباید بدون اجازه آن را برداریم.

4. از تکنیک های ایفای نقش و جابه‌جایی نقش استفاده کنید تا کودک احساس طرف مقابل که وسیله‌اش را برداشته است درک کند.

5. رفتارهایی را که کودک از روی صداقت و مسئولیت‌پذیری انجام می‌دهد، مورد تحسین و تشویق قرار دهید.

6. اگر بدیهی است که کودک چیزی را برداشته است، از کودک نپرسیم که او برداشته است یا نه.  باید از سوال اشتباه بپرهیزیم و گفتار صحیح داشته باشیم. وقتی مطمئن هستید که کودکتان از کیف شما پول برداشته است، بهترین کار این است که از او سوال نپرسید و به او بگویید: "تو اسکناس رو از کیف من برداشتی، پسش بده؛ هر وقت پول خواستی به خودم بگو، آن وقت درباره‌اش با هم صحبت می‌کنیم."

7. از دزد یا دروغگو نامیدن کودک پرهیز کنیم.    

8. روش ‌های خشن و تند رفتار کودک را به سمت پنهان کاری و دروغ گویی سوق می دهد. از تنبیه بدنی کودک خودداری کنید.

9. اگر کودک پول دزدیده شده را خرج کرده، بحث باید روی بازپرداخت آن متمرکز شود یا از مقدار پول توجیبی اش کاسته و از خرید کردن آن وسیله تا مدتی محروم شود.

10. برای مچ‌گیری دام پهن نکنید، این کار باعث خدشه دار شدن اعتمادش به شما می‌شود.

11. با کودک صحبت کنید وسیله ای که برداشته است را برگرداند و با انجام دادن این کار او را تشویق کنید.

12. از نصیحت کردن پرهیز کنید.

13. اگر به این نتیجه رسیدید که پول توجیبی بیشتری نیاز دارد و یا خوراکی بیشتری باید به مدرسه ببرد، حتما این کار را انجام دهید.

با وجود بهترین تلاش های والدین برای شناخت کودک و نوجوان خود، برخی اوقات به نظر می رسد مشکلات فرزندان برای آنها غافلگیر کننده است. در مواجهه با مشکلات رفتاری و هیجانی (مانند رفتارهای پرخطر غیر قابل کنترل) باید حتماً از روانشناس متخصص کودک و نوجوان کمک بگیرید. برای رزرو وقت مشاوره و ارزیابی کلیک کنید.

همچنین می توانید مهارت های فرزندپروری خود را با خواندن کتاب های روانشناسی در زمینه کودک و نـوجوان  یا حضور در کـارگـاه های فرزندپروری ارتقا دهید.

دریافت وقت مشاوره

لطفا برای دریافت وقت مشاوره از روانشناسان مرکز مشاوره یاسان از ساعت 9 تا 19 با دو شماره زیر تماس بگیرید يا از طریق واتس‌اپ پیام دهید. راحت ترين مسير براي فارسی زبانان خارج از کشور ارسال پيام از طریق واتس‌اپ است.