اوتیسم یا درخودماندگی یکی از بیماری های اختلال رشدی است که در دوران کودکی قبل از سه سالگی بروز می کند. این بیماری با تاثیر بر روی مغز افراد مبتلا، باعث می شود این کودکان در سه حوزه تعاملات اجتماعی، ارتباط با دیگران و نداشتن ابزارهای لازم برای تعاملات از جمله تماس چشمی مشکل داشته باشند. علائم اوتیسم معمولا از نه ماهگی قابل تشخیص است اما در دو، سه سالگی کاملا مشخص می شود. اوتیسم در مردان با درصد بالاتر نسبت به زنان گزارش شده است و دلیل این امر هنوز ناپیداست.
در گذشته اوتیسم به 5 گروه تقسیم می شد اما امروزه می دانیم که اوتیسم نوعی اختلال رفتاری است و طیف بندی دارد. ممکن است فردی تمام علائم را داشته باشد و دچار اوتیسم شدید باشد و به شکل فردی در خودمانده در جامعه ظاهر شود و ممکن است فقط مشکل ارتباطی داشته باشد (اوتیسم خفیف).
دو سوم کودکان اوتیسم کم توان ذهنی هستند و یک سوم آنها هوش معمولی دارند و بعضی از این کودکان در برخی مسائل نبوغ خاصی دارند. کوکان مبتلا به اوتیسم ممکن است تواناییهای خاص داشته باشند. برای مثال: در ریاضیات تواناییهای منحصر به فرد داشته باشند و یا در نقاشی و حتی در به خاطر سپردن اسامی و ... .
طبق آمار رسمی سازمان جهانی بهداشت، در سال 1975 از هر 5 هزار نفر، یک نفر به اوتیسم مبتلا بوده اما در سال 2004 این میزان به یک در 166 نفر رسیده و در سال 2014 از هر 42 کودک یک نفر مبتلا به اوتیسم بوده است. آمار کودکان مبتلا به اوتسم رو به افزایش است و از این رو شناخت علائم اوتیسم برای والدین بسیار ضروری است.
عمر کودکان اوتیسم تا 85 درصد مانند افراد عادی است. سبک تغذیه، کنترل سایر بیماریها و مهارت آموزی بر افزایش طول عمر این کودکان تاثیر قابل توجهی دارد.
1. در تکلم مشکل دارند: کودکان مبتلا به اوتیسم توانایی تکلم قوی ندارد، کودکان طبیعی در سنین یک سالگی توانایی بیان کلمات ساده را دارند و در 1.5 سالگی 3-2 کلمه را با هم ترکیب می کند اما کودکان مبتلا به اوتیسم یا کلام ندارند و یا در مقایسه با سنشان دچار تاخیر کلامی اند و یا ممکن است کلمات بیمعنی را ادا کنند.
در فرایند طبیعی رشد، کودکان به مرور با ضمایر و پیچیدگیهای زبان آشنا میشوند اما درک این موارد برای کودکان اوتیسم مشکل است و نمیتوانند از ضمایر به خوبی استفاده کنند. برای مثال به جای اینکه بگویند: من گرسنه هستم. میگویند: سارا گرسنه است.
2. فاقد تفکر انتزاعی هستند: تفکر انتزاعی تفکر پیچیده ای است که در زمان نوجوانی رشد می کند و بچهها با مفاهیم استعاره، ضربالمثل و شوخیها آشنا میشوند اما نوجوانان اوتیسم توانایی درک این موارد را ندارند و در مواجهه با ضربالمثل و استعارهها دچار سردرگمی میشوند. و در نهایت ارتباط با همسالان برایشان مشکل میشود.
3. ارتباط چشمی با دیگران برقرار نمی کنند: کودکان در فرایند رشد طبیعی از ارتباط چشمی استفاده میکنند اما کودکان با اوتیسم متوسط تا شدید ارتباط چشمی ندارند. والدین در سنین کودکی فرزندشان باید به این موضوع بسیار اهمیت دهند.
4. احساسات دیگران را درک نمی کنند: کودک مبتلا به اوتیسم نمی تواند به محیط توجه کند یا خود را جای دیگران بگذارد و احساسات دیگران را درک کند. آنها در سنین کودکی به لبخند و یا گریه والدین اهمیت نمیدهند. و در سنین بالاتر کلام جهتدار ندارند و نمی تواند ارتباط پیوسته و منسجم برقرار کنند. برای مثال: بدون توجه به ناراحتی دیگران از مواردی صحبت میکنند که برای خودشان جذاب است.
عدم توانایی و درک احساسات طرف مقابل یکی از عمدهترین دلیل برای ناکامی در ارتباط با دیگران در اختلال اوتیسم است. ممکن است کودک مبتلا به اوتسیم در مواردی به لبخند یا گریه والدین واکنش نشان دهد اما به یادداشته باشید که در صورت عدم پیگیری و درمان مناسب این توانایی به مرور کمرنگتر میشود و سنین بالاتر و در مواجه با مسائل مهمتر کودکان مبتلا به اوتیسم واکنش مناسبی نشان نمیدهند.
5. به درد واکنش طبیعی نشان نمی دهند: در بعضی موارد کودکان مبتلا به اوتیسم یکپارچگی حسی ندارند یعنی واکنشهای طبیعی به میزان درد نشان نمیدهند. بعضی از آنها در مواقع دردناک نیز ممکن است احساس درد نداشته یاشند و بعضی با کوچکترین ضربهای درد شدیدی را احسای میکنند. پس اگر کودک شما در تشخیص میزان درد دچار مشکل است حتما با روانشناس کودک خود مساله را در میان بگذارید.
6. بازی های تکراری انجام می دهند: کودکان از 1.5 تا 2 سالگی وارد بازی های نمادین می شوند؛ مثلا به عروسک خودشان جان میبخشند و برایش غذا آماده میکنند. با ماشین اسباببازی خود، حیوانات را به مسافرت میبرند و تمام این بازی ها به رشد طبیعی کودک کمک می کند اما در مبتلایان به اختلال اوتیسم این توانایی وجود ندارد و بازیهای تکرای با اسباببازیهای خود انجام میدهند. آنها به بازیهای ثابت و بدون تغییر علاقه دارند. برای مثال: توپها، ماشینها و عروسکهای خود را در یک ردیف میچینند.
7. علاقه به انجام کارهای تکراری دارند و از تغییرات اجتناب می کنند: مبتلایان به اوتیسم به تکرار علاقه خاصی دارند و از تغییر دوری میکنند. برای مثال: اگر کودکان طبیعی بعد از یک ساعت از بازی خود خسته میشوند، کودکان اوتیسم ساعاتها یک بازی یا کار را تکرار میکنند. برای مثال: چند ساعت نقاشی میکشند و یا به وسایل چرخشی مثل پنکه و ماشین لباسشویی نگاه میکنند.
8. چهره کودکان اوتیسم متفاوت است: چهره بچههای اوتیسم با سایر بچهها متفاوت است و هر قدر طیف اوتیسم شدیدتر باشد این تفاوت بیشتر میشود. به تازگی محققان به راهکارهایی ذست پیدا کردهاند که بتوانند از طریق چهره، اختلال اوتیسم را زودتر تشخیص دهند.
در پادکست زیر نشانه های اوتیسم در مراحل نخست تولد، نوزادان و کودکان و درمان آن توسط سالومه پژمان، روانشناس بالینی کودک و نوجوان و متخصص در زمینه اوتیسم مرکز مشاوره یاسان تشریح شده است.