دکتر آسیه اناری، عضو هیئت مدیره انجمن روانشناسی کودک و نوجوان و مدیر مرکز مشاوره یاسان در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا، اظهار کرد: اگر والدین خود تمایل دارند که نوه‌ها را بزرگ کننده اشکالی در این امر وجود ندارد اما انداختن مسولیت روی دوش پدر بزرگ و مادر بزرگ برای تربیت بچه‌ها عواقب جبران ناپذیری دارد.
وی در در عین حال با تاکید بر اینکه محیط خانواده و روابط بین خانواده در کمک گیری از پدربزرگ و مادربزرگ برای بزرگ کردن نوه‌ها بسیار حائز اهمیت است، ادامه داد: در برخی خانواده‌ها این امر می‌گنجد و در برخی نمی‌گنجد و از این رو است که می‌توان گفت شرایط از هر خانواده به خانواده دیگر متفاوت است. در بافت برخی خانواده‌ها اینکه برای بزرگ کردن فرزند از والدین کمک گرفته شود مورد قبول و والدین از این امر استقبال می‌کنند اما در برخی غیر معمول است چراکه والدین برنامه‌های خاص خود را دارند.
مدیر مرکز مشاوره یاسان گفت: این امر به عنوان یک انتظار از والدین غلط است چراکه والدینِ پدر و مادرهای امروزی، خودشان برنامه‌های خاصی برای زندگی دارند و قرار است برای زندگی شخصی خود به عنوان بازنشستگان برنامه‌هایی داشته باشند و اگر ما انتظار داشته باشیم نوه‌ها را بزرگ کنند ممکن است به زندگی شخص آنها لطمه وارد شود، با این حال اگر خودشان دوست دارند از نوه‌ها مراقبت کنند این امر قابل قبول اما تحمیل کردن این امر مورد قبول نیست.
دکتر اناری در بخش دیگر سخنان خود با تاکید بر اهمیت مشاوره پیش از فرزندآوری، ادامه داد: زوجین قبل از اینکه بچه‌ای را به این دنیا بیاورند باید آمادگی‌هایی داشته باشند. در این راستا مشاوره پیش از فرزندآوری و بارداری نیز بسیار کمک کننده است و روانشناسان خیلی بر روی آن تاکید دارند. والدین باید بررسی کنند که در حال حاضر در موقعیت فرزندآوری هستند یا شرایطش را ندارند و این امر می‌تواند رابطه زناشویی آنها را بهم بریزد.
نظرات کاربران
سلام و روزبخیر دختری 4/5 ساله دارم بسیار پرتحرک و اهل بازیست خودم شاغل هستم و دخترم روزها تا ساعت حدود 5 بعداز ظهر پیش مادر و پدرشوهرم هست همیشه سعی کردم با آرامش تحویلش دهم تا گریه نکند و بعداز ظهرها با هم بازی و بعضی اوقات پارک می رویم اما اخیرا می گوید دیگر پدر بزرگ و مادربزرگش را دوست ندارد و می خواهد فقط پیش من بماند می گوید سرکار نرو پیشم بمون یا من را هم همراه خودت به سرکار ببر حتی بعضی شب ها با گریه به خواب می رود و می گوید صبح من را نبرید به خانه مادربزرگ مدرسه هم دوست ندارد برود می گوید می ترسم چون نوشتن بلد نیسم. من باید چکار کنم؟ آیا رفتارش مقطعی است؟ یا چیزی اذیتش می کند؟
پاسخ به نظر کاربر
مرکز مشاوره یاسان
سلام دختر شما حتما باید به مهد کودک برود تا علاوه بر ارتباط با همسالان در محیطی شاد و تعاملی از او نگهداری شود. مادربزرگ و پدربزرگ او نمی توانند نیازهای جسمانی، عاطفی و تعاملی یک دختر چهار و نیم ساله رو برآورده کنند.
پاسخ به نظر کاربر