دکتر آسیه اناری، عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان در انجمن ازدواج و خانواده کشو در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: ما توصیه میکنیم تا دو سالگی، کودکان در کنار والدین باشند و والدین برای آن دو سال برنامه ریزی کنند. البته این امر به معنای کمک نگرفتن از پدر بزرگ و مادر بزرگ و یا سایر اقوام برای بزرگ کردن فرزندان نیست اما انداختن تمام مسئولیت بزرگ کردن نوهها به دوش پدر بزرگ و مادر بزرگ آسیبزاترین کار است.
این روانشناس بالینی کودک و نوجوان با بیان اینکه در این شرایط نوع تربیتی که کودک از پدر بزرگ و مادر بزرگ خود دریافت میکند متناسب با شرایط روز نیست،این را هم گفت که بعضا پدر بزرگ و مادر بزرگ به دلیل عشق بینهایت خود به نوهها به تمام درخواست آنها پاسخ مثبت داده و از آسیبهای عدم توانایی نه گفتن به بچهها آگاه نیستند.
عضو هیئت مدیره انجمن روانشناسی بالینی کودک و نوجوان افزود: از سوی دیگر در چنین شرایطی رابطه بین فرزندان و والدین دچار خدشه میشود. این در حالی است که در دوره نوجوانی به شدت نیازمند رابطه گرم فرزندان و والدین هستیم و از این رو در صورت لطمه دیدن این رابطه، مشکلاتی ایجاد میشود.
به گفته دکتر اناری، سپردن مسئولیت کامل بزرگ کردن فرزندان به پدر بزرگ و مادر بزرگ و توقع داشتن از آنها در این راستا بسیار اشتباه است، با این حال در صورتی که خود پدر بزرگ و مادر بزرگ راضی به این امر باشند و با این شرط که مسئولیت اصلی تربیت فرزندان با خود والدین باشد، مشکلی وجود ندارد.
موسس و مدیر مرکز مشاوره یاسان معتقد است که والدین باید درباره اینکه چطور میتوانند بدون افزایش بار مسئولیت و فشار به پدر بزرگ و مادر بزرگ، از فرزند خود مراقبت کنند تصمیم بگیرند و البته این امر با کمک گرفتن از بزرگترها برای بزرگ کردن فرزندان متفاوت است چراکه مسئولیت اصلی زندگی تمام افراد با خودشان است.
وی همچنین تاکید کرد که والدین میتوانند گاهی اوقات برای بزرگ کردن فرزندان از پدر بزرگ و مادر بزرگ بچهها کمک بگیرند اما نباید این انتظار را داشته باشند که تمام امور بزرگ کردن بچهها را به آنها بسپارند.
نظرات کاربران
سلام.دختر دوسال و نیمه ای دارم که همش به منن و پدرش میگه شما رو دوست ندارم،و همش دوست داره خونه مادربزرگش بمونه،هروقت موقع رفتن به خونه از هرجایی میشه. قشقرق به راه میندازه و جیغ میکشه،با اینکه ما اصلا بهش دستور نمیدیم و بکن نکن نداریم و آزاده،خیلی جنب و جوش داره مدام درحال پریدنه،چکارباید بکنم؟
پاسخ به نظر کاربر
مرکز مشاوره یاسان
سلام دوست عزیز! کودکان در این سن معنا و مفهوم حرفهایی را که می زنند، نمیدانند و صرفاً از دیگران تقلید می کنند. ممکن است این حرفها را از بزرگترها شنیده باشد، مثلا "اگر اینکار رو نکنی دیگه دوستت ندارم" یا "مامانت نمیشم" یا "مامان جون یا خاله، عمه، عمو دیگه دوستت ندارند". در قبال چنین صحبت هایی واکنش نشان ندهید و توجه نکنید؛ چون با واکنش شما کودک متوجه می شود، با چنین صحبت هایی می تواند توجه والدین را جلب کند. درباره خواسته های غیرمنطقی فرزندتان هم قانونگذاری کنید و بر اجرای آن مصر باشید. به نظر می رسد هرم قدرت در خانواده شما جا به جا شده است. توصیه می کنیم با مهارت های فرزندپروری خود را با حضور در کارگاه ها ویژه این امر یا کتابهای مرتبط ارتقا دهید.
پاسخ به نظر کاربر