هر شب با غروب خورشید میکروبهای روده به شیفت شب تغییر میکنند. میکروبها، شب شروع به تولید مثل میکنند و بیشتر میشوند. به همین دلیل کل ترکیب میکروبیوم روده تغییر میکند. مواد شیمیایی که ترشح می شود نیز تغییر میکند. این مواد شیمیایی جدید باعث میشوند حس خوابآلودگی به شما دست دهد.
برخی از این سیگنالهای شیمیایی به هیپوتالاموس میرسند. هیپوتالاموس بخشی از مغز است که به شما کمک میکند در مواقع استرس، خودتان را کنترل کنید. (بسیاری از این نواحی مغز مدتها پیش به دلیل ویژگیهای فیزیکیشان نامگذاری شدهاند، نه عملکردشان، و این در مورد هیپوتالاموس که به زبان یونانی به معنای «زیر تالاموس» است، صادق است. این اسم خوبی برای چنین بخش مهمی از مغز نیست.)
هیپوتالاموس اطلاعات ورودیاش را از محیط میگیرد و با هورمونها پاسخ میدهد تا هر گونه استرس خارجی را متعادل کند. اگر بیرون سرد باشد، هیپوتالاموس باعث میشود بلرزید تا گرم شوید. اگر گرم باشد باعث تعریق میشود که شما را خنک می کند. به دلیل این مدار انعطافپذیر، حیوانات میتوانند با شرایط بسیار متنوعی سازگار شوند. بدون آن، ما با اولین نشانه از ناملایمات از بین میرویم.
هیپوتالاموس به استرسهای داخلی نیز پاسخ میدهد. اگر دچار مسمومیت غذایی شوید، هیپوتالاموس تخلیه سریع روده را هماهنگ میکند. این هماهنگی با ایجاد اضطراب حاد و میل فوری برای رفتن به دستشویی انجام میشود.
هیپوتالاموس به استرسهای ذهنی هم پاسخ میدهد. یک رئیس بدجنس میتواند هیپوتالاموس شما را وادار کند دُز هورمون استرس کورتیزول در شما بیشتر ترشح شود. این یک زنجیره پیچیده از رویدادها را شروع میکند که باعث میشود بدن وارد سیستم جنگ و گریز شود. در واقع انرژی را از سیستم ایمنی بدن به ماهیچهها هدایت میکند و شما را در حالت آماده باش قرار میدهد.
مشکل این است که ما نه میتوانیم بجنگیم و نه میتوانیم از دست رئیسمان فرار کنیم، بنابراین هر روز در هورمونهایی که بدنمان تولید میکند غرق میشویم. از گذشتههای دور، مدارهای استرس ما به گونهای طراحی شدهاند که در طول مدت حمله ببر دوام بیاورند، که معمولاً در عرض چند دقیقه هم به پایان میرسد. قرار نیست ساعتها دوام بیاورد چه برسد به روزها یا سال ها.
استرس طولانی مدت میتواند به سایر سیستمهای بدن از جمله روده و مغز سرایت کند. از آنجایی که استرس انرژی را از سیستم ایمنی بدن میگیرد، پاتوژنها میتوانند مخفیانه وارد شوند و بافتهای شما را آلوده کنند. به همین دلیل است که افرادی که تحت استرس مداوم هستند بیشتر مریض میشوند.
جالب اینجاست: هیپوکامپ ساعت اصلی بدن را هم در اختیار دارد. هورمونهایی که به شما استرس وارد میکنند، همانهایی هستند که صبحها شما را از خواب بیدار میکنند.
کورتیزول با اولین نور بالا میآید و شما را از رختخواب بیرون میآورد و برای مقابله با ببرها یا رئیسهایی که بر روزهای ما حکومت میکنند آماده میکند. ما معمولاً فکر میکنیم که همه استرسها بد هستند، اما مقدار کمی کورتیزول همان چیزی است که لازم دارید تا صبحها با شجاعت چشمانتان را باز کنید و روز جدیدی را شروع کنید.
این سطح متوسط از استرس در طول روز کاهش مییابند و در نهایت در هنگام خواب از بین میروند. بنابراین، استرس و ریتمهای عادی روزانه با هم ترکیب شدهاند.
میکروبهایی که بر روده حکمرانی میکنند، ریتم شبانهروزی نیز دارند. صبحها میکروبهای روده مشتاقانه منتظر صبحانه هستند، و شبها دوست دارند یک نفس راحت بکشند. پس وعده آخر شب بر میکروبهای روده تأثیر میگذارد و در طول شب و روز بعدش هم تأثیرات منفیاش ادامه دارد.
عدم هماهنگی با میکروبها شما را در معرض خطر شبهای بیخوابی و روزهای پرتنش قرار میدهد. روده و هیپوتالاموس شما به اندازه استرس و ریتم شبانهروزی شما به هم متصل هستند. بنابراین اگر میکروبیوم بد، الگوهای خواب بد یا استرس بیش از حد دارید، انتظار داشته باشید که همه آنها نتایج خودشان را نشان دهند.
و این همان چیزی است محققان کالج دانشگاه کورک اخیرا در یک مطالعه به آن پی بردهاند. آنها از موشها برای مطالعه تأثیر میکروبیوم بر استرس و ریتمهای شبانهروزی استفاده کردند.
موشها برای این نوع مطالعه عالی هستند چرا که میتوان آنها را در محیطی عاری از میکروب رشد داد. برای اینکه بدانیم میکروبهای روده چه نقشی دارند، دانشمندان محیط بدون میکروبی به وجود آوردند و هورمونهای استرس در دُز بالا به موشها تزریق کردند. نتیجه این شد که در محیط بدون میکروبیومهای روده، استرس موشها چند برابر شد اما در محیطی که میکروبیومهای روده فعال بودند، سطح استرس تعدیل شد.
علاوه بر این، آنها دریافتند که یک میکروبیوم نامتعادل می تواند ریتم شبانهروزی ما را مختل کند. آنها به ویژه یک باکتری به نام ال.روئیتری را شناسایی کردند که به نظر میرسد تحرک میکروبهای روده را کاهش داده و ریتمهای شبانهروزی یکسانی تولید میکند.
محققان میگویند مطالعه آنها "شواهد قانع کنندهای ارائه میدهد که میکروبیومها پاسخگویی به استرس را در طول شبانهروز تنظیم می کنند و برای پاسخ انطباقی به عوامل استرسزا در طول روز ضروری هستند.
مراقبت از میکروبهای روده به خواب راحت در شب و مقابله بهتر با استرس در طول روز کمک می کند.اما چگونه از میکروب های روده خود مراقبت کنیم؟ الکل و شیرینی، دوستان خوبی برای میکروبهای روده شما نیستند؛ چرا که باعث تحریک روده میشوند. میکروب های روده عاشق فیبر پری بیوتیک هستند.
پریبیوتیکها عمدتاً از قندهای پیچیده تشکیل شدهاند. آنها بدون هضم شدن از روده کوچک ما عبور میکنند تا میکروبهای روده بزرگ را تغذیه کنند. روده بزرگ جایی است که بخش عمده ای از میکروب های شما زندگی می کنند و با مصرف فیبر، مواد سالمی مانند بوتیرات (نوعی اسید چرب) تولید می کنند. بوتیرات هم دارو و هم غذا است و سلول های روده را شفا می دهد و تغذیه می کند. به طور شگفت آوری، بوتیرات می تواند خود را به مغز برساند و در آنجا به سلامت و رشد سلولهای عصبی کمک کند.
البته به میکروب های خود استراحت دهید و مواد غذایی سنگین یا ناسالم را در ساعات آخر شب مصرف نکنید؛ چون تغذیه میکروب ها روده بعد از نیمه شب، آنها را تبدیل به هیولا می کند.
منبع:سایت psychologytoday
شیوه دریافت وقت مشاوره
لطفا برای دریافت وقت مشاوره از روانشناسان مرکز مشاوره یاسان از ساعت 9 تا 19 با دو شماره 02126722420 یا 02126722417 تماس بگیرید يا از طریق واتساپ به شماره 09120499760 پیام دهید. راحت ترين مسير برای مشاوره ایرانیان خارج از کشور ارسال پيام از طریق واتساپ به شماره 09935968010 است.
نظرات کاربران